«شرکت ها و موسسات دانش بنیان»، شرکت یا موسسه ی خصوصی و یا تعاونی است که به منظور هم‌ افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش‌ محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده ی فراوان به ویژه در تولید نرم‌افزارهای مربوط تشکیل می‌ شود. تبصره 1: شرکت های دولتی، موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی و نیز شرکت ها و موسساتی که بیش از 50 درصد از مالکیت آن ها متعلق به شرکت های دولتی و موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی باشد، مشمول حمایت های این قانون نیستند. شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری مسئولیت سیاستگذاری، برنامه ریزی و پیگیری اجرای قانون ثبت شرکت های دانش بنیان را به عهده دارد. دبیرخانه ی شورا، مسئول پیگیری اجرای مصوبات شورا از طریق دستگاه های ذیربط خواهد بود. شاخص‌های تشخیص «شرکت‌های دانش‌بنیان»: شاخص‌های تشخیص شرکتهای دانش‌بنیان، به دو دسته شاخص‌های عمومی و اختصاصی تقسیم می‌شوند.

شرکت‌های متقاضی باید علاوه بر شاخص‌های عمومی، شرایط مشخص‌ شده در یکی از سه دسته شاخص‌های اختصاصی را نیز احراز نمایند. شاخص‌های عمومی: حداقل دو سوم از اعضای هیأت مدیره شرکت، حداقل دو مورد از شرایط ذیل را احراز کنند:

1- حداقل دارای مدرک کارشناسی باشند.

2- حداقل 3 سال سابقه فعالیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت و یا سابقه مدیریتی داشته باشند.

3- دارای حداقل یک اختراع ثبت‌شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین‌المللی مرتبط با حوزه کاری شرکت باشند.

4- حداقل نیمی از درآمد شرکت در یک سال مالی گذشته شرکت، ناشی از فروش فناوری، کالا و یا خدمات دانش‌بنیان (شامل خدمات تحقیق و توسعه و طراحی مهندسی مرتبط با فهرست کالاهای دانش‌بنیان و خدمات تخصصی دانش‌بنیان) آن شرکت از طریق قرارداد باشد.

شاخص‌های اختصاصی: شرکت متقاضی باید علاوه‌ بر دارا بودن شاخص‌های عمومی، واجد کلیه شرایط اختصاصی در یکی از دسته‌بندی‌های زیر نیز باشد:

1 – شرکت‌های تولیدکننده کالاهای دانش‌بنیان

2 -شرکت‌های تحقیق و توسعه و خدمات طراحی مهندسی

3-شرکتهای ارائه‌دهنده خدمات تخصصی دانش‌بنیان