سامانه دیجیتال ساینیج برنا رسانه در شرکت ملی نفت ایران

شرکت ملی نفت ایران از سال ۱۳۳۰ تاکنون عهده‌دار سیاست‌گذاری و سامان بخشیدن فعالیت‌های صنعت نفت بوده است. این شرکت بر اساس قانون با تفویض اختیار به بخش‌های گوناگون و نظارت بر عملکرد آن‌ها و همچنین تأسیس بنگاه‌های اقتصادی در صنعت نفت به فعالیت می‌پردازد.
شرکت ملی نفت ایران مجموعه‌ای است سازمان‌یافته از واحدهای مدیریتی، واحدهای ستادی مانند روابط عمومی و پاسخگویی به شکایات، واحدهای سازمانی مثل پژوهشگاه صنعت نفت، شرکت ملی صادرات گاز ایران، پس‌انداز و رفاه کارکنان، سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت کشور، سازمان بهداشت و درمان، صندوق‌های بازنشستگی و شرکت‌های تولیدی از قبیل شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب و شرکت‌های خدمات فنی. به دلیل همین وسعت دامنه مسئولیت‌های شرکت نفت ایران، روابط عمومی سازمان فوق با توجه به لزوم به‌کارگیری فناوری‌های نوین و پیشرفته در امر اطلاع‌رسانی سازمانی به استفاده از سامانه دیجیتال ساینیج روی آورده است.
با توجه به سرور و همچنین کلاینتی بودن این سامانه می‌توان توسط یک سرور که نرم‌افزار تحت وب مدیریت محتوا بر روی آن نصب‌شده باشد به‌راحتی و بدون نیاز به تخصص ویژه به مدیریت و کنترل نمایشگرها در هر نقطه‌ای که دسترسی شبکه به سرور داشته باشند پرداخت.
واحد ای تی روابط عمومی شرکت نفت ایران با راه‌اندازی سامانه دیجیتال ساینیج برنا رسانه در نقاطی از ساختمان مرکزی در فاز اول در حال آماده‌سازی زیرساخت‌های لازم برای توسعه این شبکه تلویزیونی تحت وب در تمامی مراکزی که نیاز به اطلاع‌رسانی یکپارچه و متمرکز در آن‌ها وجود دارد است.
نرم‌افزار دیجیتال ساینیج برنا رسانه امکان مدیریت گسترده کاربران و نمایشگرها به تعداد نامحدود را دارا است و همین باعث مدیریت اطلاع‌رسانی یکپارچه و مدیریت محتوای نمایشگرهای دیجیتال در حالت‌های مختلف می‌شود.
تقسیم صفحه‌نمایش دیجیتال به چندین ناحیه که تنها محدودیت در آن اندازه نمایشگر است و اختصاص انواع محتوا مانند: شبکه‌های تلویزیون، استریم ویدیو، جراید، اخبار و اطلاعیه‌ها به‌صورت زیرنویس متنی یا تصویر و غیره باعث می‌شود جذابیت بصری و تأثیرگذاری محتوای نمایش داده‌شده بسیار بیشتر از انواع دیگر اطلاع‌رسانی غیر دیجیتالی باشد.
مدیریت امنیت محتوای هر ناحیه در نرم‌افزار دیجیتال ساینیج برنا رسانه این امکان را ایجاد می‌کند که محدودیت دسترسی کاربران به ناحیه‌ها در حد اجازه دسترسی تنها به یک ناحیه از تمام چیدمان‌ها تا دسترسی به تمام قسمت‌های نرم‌افزار قابل مدیریت باشد.